Το Krav Maga δεν είναι απλώς ένα σύστημα αυτοάμυνας. Είναι, πάνω απ’ όλα, η θέληση για επιβίωση σε πραγματικές καταστάσεις της ζωής μας. Δεν μαθαίνουμε τεχνικές για να εντυπωσιάσουμε ή για να συλλέξουμε πιστοποιήσεις· μαθαίνουμε για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας όταν βρεθούμε σε κίνδυνο. Οι εξετάσεις είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ένα «βήμα» που πρέπει να γίνει για να νιώσουμε καλύτερα ή για να πάρουμε μια επιβεβαίωση. Πρέπει να αντανακλούν την πραγματική μας ετοιμότητα.
Η Ευθύνη του Εκπαιδευτή – Μια Απόφαση με Βαρύτητα
Ο εκπαιδευτής έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη στη διαδικασία αυτή. Είναι αυτός που καθορίζει αν ο μαθητής είναι έτοιμος να δοκιμαστεί στο επόμενο επίπεδο. Η απόφαση αυτή δεν πρέπει ποτέ να επηρεάζεται από οικονομικούς ή άλλους εξωγενείς παράγοντες.
Δυστυχώς, πολλές φορές, βλέπουμε εκπαιδευτές που επιτρέπουν σε μαθητές να εξεταστούν μόνο και μόνο για να μη χάσουν τη δίψα τους για πρόοδο ή ακόμα χειρότερα, για να μη ρισκάρουν να χάσουν έναν μαθητή από τη σχολή τους. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορεί να κάνει ένας εκπαιδευτής. Δεν είναι δουλειά μας να δίνουμε «τίτλους» και «επίπεδα» ως αντάλλαγμα για την αφοσίωση ενός μαθητή. Αντιθέτως, είναι ευθύνη μας να διασφαλίζουμε ότι η κατάκτηση ενός επιπέδου αντιπροσωπεύει τη πραγματική ικανότητα και ετοιμότητα του μαθητή.
Το να επιτρέπεις σε κάποιον να δώσει εξετάσεις ενώ δεν είναι έτοιμος δεν τον βοηθάς – τον εκθέτεις. Και η έκθεση σε μια τέτοια διαδικασία χωρίς σωστή προετοιμασία δεν θα τον κάνει καλύτερο, θα τον απογοητεύσει και, στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να τον θέσει σε κίνδυνο.
Η Ευθύνη του Μαθητή – Να Ακούει, Όχι να Πιέζει
Η άλλη πλευρά της ευθύνης βαραίνει τον ίδιο τον μαθητή. Ένας μαθητής που σέβεται το σύστημα και τον εκπαιδευτή του δεν πιέζει για να περάσει εξετάσεις αν δεν είναι έτοιμος. Ο δάσκαλος βλέπει και γνωρίζει πράγματα που ο ίδιος ο μαθητής μπορεί να μην αντιλαμβάνεται.
Συχνά, οι μαθητές ζητούν να εξεταστούν γιατί αισθάνονται ότι έχουν δουλέψει σκληρά ή επειδή βλέπουν άλλους να προχωρούν και δεν θέλουν να μείνουν πίσω. Όμως, η πραγματική ερώτηση που πρέπει να κάνουν στον εαυτό τους δεν είναι «θέλω να περάσω;» αλλά «είμαι έτοιμος να περάσω;».
Ένα μεγάλο εμπόδιο που συχνά στέκεται μπροστά στον μαθητή είναι ο εγωισμός του. Όταν βλέπει κάποιον άλλο να προχωράει σε εξετάσεις, μπορεί να σκεφτεί: «Γιατί αυτός και όχι εγώ; Αφού είμαι καλύτερος από εκείνον». Όμως, το θέμα δεν είναι ποιος είναι «καλύτερος», αλλά ποιος είναι πραγματικά έτοιμος.
Πολλές φορές, ένας μαθητής έχει λάβει λάθος εντύπωση από άλλους ότι είναι έτοιμος, ότι «το έχει», ότι «είναι σίγουρα για το επόμενο επίπεδο». Και όταν ο εκπαιδευτής του λέει το αντίθετο, το αμφισβητεί, αντί να το δεχτεί ως ένα σημάδι ότι πρέπει να δουλέψει λίγο παραπάνω.
Η αλήθεια είναι απλή: Αν ήσουν πραγματικά έτοιμος, δεν θα χρειαζόταν να ρωτήσεις κανέναν. Δεν θα χρειαζόταν να συγκρίνεσαι με άλλους. Θα το ήξερες μέσα σου και θα το έβλεπε καθαρά και ο δάσκαλός σου. Η νοοτροπία «αφού μπορεί εκείνος, μπορώ κι εγώ» είναι επικίνδυνη και δεν έχει θέση σε μια σοβαρή πολεμική τέχνη ή σύστημα αυτοάμυνας.
Η Υγεία Είναι Μέρος της Υπευθυνότητας
Ένα ακόμα ζήτημα που συχνά αγνοείται είναι η σωματική και ψυχική υγεία του μαθητή. Δεν είναι μόνο η τεχνική ή η φυσική κατάσταση που κρίνουν αν κάποιος είναι έτοιμος. Αν κάποιος αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, τραυματισμούς ή άλλες καταστάσεις που μπορεί να επηρεάσουν την απόδοσή του, τότε έχει την ευθύνη να το αναφέρει στον εκπαιδευτή του.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από το να προσπαθεί κάποιος να περάσει μια σκληρή διαδικασία εξέτασης κρύβοντας τραυματισμούς ή άλλα προβλήματα. Το να παλεύεις με το σώμα σου και να ξεπερνάς τα όριά σου είναι θεμιτό, αλλά η ανευθυνότητα μπορεί να κοστίσει ακριβά.
Συμπέρασμα – Η Υπευθυνότητα Είναι Δρόμος Δύο Κατευθύνσεων
Η διαδικασία των εξετάσεων είναι μια σοβαρή υπόθεση. Δεν είναι μια τυπική διαδικασία που πρέπει να «ξεμπερδέψεις». Είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης, που διασφαλίζει ότι έχεις κατακτήσει τις δεξιότητες που χρειάζονται.
Ο εκπαιδευτής έχει την ευθύνη να κατεβάζει μόνο όσους είναι πραγματικά έτοιμοι και να μη βάζει οικονομικά ή άλλους λόγους πάνω από την ασφάλεια και την ποιότητα της εκπαίδευσης. Δεν είναι όλοι έτοιμοι την ίδια στιγμή, και αυτό πρέπει να γίνεται απολύτως σεβαστό.
Ο μαθητής, από την άλλη, έχει την ευθύνη να προπονείται σοβαρά, να μην πιέζει για εξετάσεις αν δεν είναι έτοιμος και, το κυριότερο, να φροντίζει την υγεία του. Να αφήσει τον εγωισμό του στην άκρη και να καταλάβει ότι η αναμονή και η επιπλέον εξάσκηση δεν είναι αποτυχία – είναι επένδυση.
Στο τέλος της ημέρας, το σημαντικότερο δεν είναι η προαγωγή στο επόμενο επίπεδο, αλλά η πραγματική ετοιμότητα για την πραγματική ζωή. Το Krav Maga δεν είναι απλώς τεχνικές και ασκήσεις – είναι η διαρκής ετοιμότητα να επιβιώσουμε όταν πραγματικά χρειαστεί.
Και αυτό, ούτε αγοράζεται, ούτε χαρίζεται.
Κερδίζεται!!!
Παναγιώτης Γαλάνης Expert 1
Εκπαιδευτής Αυτοάμυνας – Kravmaga